เป็นเวลา 36 ปีแล้วที่ Madonna หรือ Madonna Louise Ciccone ทำงานอยู่ในวงการมายานี้ เธอเริ่มต้นชีวิตการเป็น Superstar ตั้งแต่ปี 1982 มีการตั้งฉายาให้เธอในหลายชื่อด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นนักเรียกร้องสิทธิสตรี นักร้องส้มหล่น เจ้าแม่เพลงพ๊อพ เจ้าแม่หนังเกรดบี สตรีผู้สร้างข่าวฉาวได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์คนหนึ่งของวงการ หรืออีกหลายชื่อที่ไม่ได้กล่าวมา ชื่อทุกชื่อล้วนเป็นคำที่คุ้นเคยต่อมาดอนน่าตามสื่อต่างๆ แต่มีอยู่ 1 ชื่อที่ตัวเธอเองไม่เคยได้รับการเรียกจากใครเลย จนกระทั้งเมื่อเธอให้กำเนิดลูกสาว ลอเดส มาเรีย ออง ชิโคเน่ ออกมาลืมตาดูโลก และเธอเองได้รับการถูกเรียกว่า “แม่” ตั้งแต่นั้นมา ซึ่งดูเหมือนเป็นคำที่ตัวเธอเรียกร้องมาตลอดชีวิตของเธอ
  อัลบั้ม Ray of Light ในปี 1998 ไม่ใช่ชื่อแรกที่ถูกตั้งขึ้นเพื่ออัลบั้มนี้ ก่อนหน้านี้มันเคยมีชื่อว่า Mantra, Suta เพื่อให้ผู้คนรับรู้ได้ทันทีว่าการเรียนโยคะมีอิทธิพลกับเธอเพียงไหน เธอเลิกใส่ใจถ้างานชิ้นนี้ของเธอจะล้มเหลวไม่เป็นท่าในตลาดใหญ่ และคนที่จำภาพเธอกับอัลบั้ม Erotica จะไม่ถูกใจสิ่งนี้ ครั้งแรกที่ซิงเกิ้ลอย่าง Frozen ออกอากาศทางช่องดนตรีสมัยนั้น ทำให้หลายคนแปลกใจแต่ไม่ชินกับ Madonna ในลุคนี้ขาว-ดำนี้เท่าไหร่ เครื่องสายบรรเลงขึ้นอย่างช้าๆ เย็นยะเยือกและน่าเกรงขาม ในเนื้อเพลงมีการอุปมาอุปไมยได้อย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความรัก หรืออีกสองซิงเกิ้ลฮิตอย่าง Ray of Light
  อินโทรของกีต้าร์สวยๆปนซาวด์อิเล็กทรอนิกส์แบบที่เราไม่คุ้นเคยในงานไหนๆของมาดอนน่ามาก่อน หรือ Nothing Really Matters ที่เธอลงทุนทาหน้าขาว ใส่กิโมโนสีแดงสดของเพื่อนรัก ฌอง พอล โกลติเยร์ ที่ออกแบบให้เฉพาะกิจ อัลบั้มนี้เป็นการค้นพบตัวตนที่ลงตัวทางดนตรีครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของมาดอนน่าและโปรดิวเซอร์ วิลเลี่ยม ออบิท เป็นชัยชนะที่หาใครเสมอเหมือน และแน่นอนนี่อาจจะเป็นอัลบั้มที่ยอดเยี่ยมที่สุดของเธอ เพราะ Ray of light มีทุกอย่างเท่าที่อัลบั้มดีๆอัลบั้มหนึ่งจะมีได้

  ในปลายยุค 90 ไม่มีใครไม่รักอัลบั้มนี้ หรืออีกความหมายหนึ่ง อาจพูดได้ว่าถึงคุณจะไม่ได้ชอบ Fatboy Slim หรือ Norman Cook เป็นการส่วนตัว แต่เพลงใดเพลงหนึ่งในอัลบั้มนี้ต้องเป็น One Hit Wonder ของทุกคนในช่วงปีนั้นแน่ๆ
  You’ve Come a Long Way, Baby กับหน้าปกเด็กจ้ำม่ำใส่เสื้อรัดติ้วที่เรานึกว่านี่คือ Fatboy Slim ตัวจริงในเวลานั้น ดึงเราให้เข้าสู่โลกแห่งความหฤหรรษ์ของเขาแบบไม่รอช้า เริ่มต้นด้วย Right Here, Right Now อินโทรที่เปรียบได้กับบทสวดภาณยักษ์ ไม่ว่าเมื่อไหร่ ที่ไหน กับใคร ความสนุกแบบเกินเลยมักเกิดขึ้นทุกครั้งเมื่อเพลงนี้เริ่มหน้าที่ของมัน เขาเข้าใจอารมณ์ของที่กำลังปาร์ตี้ บวกพื้นฐานการฟังเพลงที่หลากหลาย ตั้งแต่ New Wave ไปจนถึง Punk ทำให้งานและสไตล์การรีมิกซ์ของเขาโดดเด่นในเรื่องของการผสมผสานเอาความดิบและเนื้อแท้ของดนตรีเต้นรำที่หลากหลายเข้าไว้ด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น เบรกบีท ร็อก ทรานซ์ เฮาส์ หรืออาร์แอนด์บี
  ดนตรีของคุกคือตรงกลางที่ใครก็สนุกกับมันได้ มันเป็นสรรพเสียงสุดมหัศจรรย์และพลังของดนตรีเต้นรำในช่วงยุคนั้น ความแพรวพราวในด้านเทคนิคและการนำเสนอที่คุกเคยกล่าวว่า “ผมขอทำเพลงแบบที่คนจะสนุกสุดเหวี่ยงและหัวเราะไปกับมัน ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใดเลย หรือแม้แต่จะโชว์ว่าผมกำลังพยายามเสี้ยมสอนอะไรใคร” ความสนุกและบันเทิงเริ่มต้นขึ้นทันทีเมื่อเรากดปุ่ม Play เพลงแรกยันเพลงสุดท้าย ที่ฟังจบแล้วถึงกับต้องร้องหายาดม ดนตรีของเขาคือสัญลักษณ์แห่งความสุดเหวี่ยงของปลายยุค 90 เป็น Intensive Course ของคนที่ไม่คิดจะฟังดนตรีเต้นรำ เป็นอัลบั้มที่เราสามารถหยิบมาฟังเมื่อไหร่ก็ได้เมื่อคุณคิดถึงผู้ชายที่ชื่อ Fatboy Slim

  ต้องขอบคุณภาพยนตร์เรื่อง Cruel Intentions ที่ทำให้ Every You Every Me ดังเปรี้ยงปร้างไม่แพ้ความแรงของบทภาพยนตร์เรื่องนี้ แน่นอนว่าไม่ใช่เพลงเดียว แต่ Without You I’m Nothing คือความทะเยอทะยานอย่างต่อเนื่องหลังจากที่ Plcebo ทำไว้อย่างน่าทึ่งกับอัลบั้มแรกของพวกเขาในปี 1996
  วง 3 ชิ้นจากเกาะอังกฤษที่สามารถไปโด่งดังในฝั่งอเมริกาได้ และความลึกลับของภาพลักษณ์บางอย่างของวงดันไปต้องตาโดนใจศิลปินระดับ Legend ผู้ล่วงลับอย่าง เดวิด โบวี่ ให้มาร่วมแสดงในเพลง Without You I’m Nothing ได้ จริตของ Placebo คือจุดเด่นที่ทำให้เขาแตกต่างกว่าใครๆ ถึงแม้ว่าพยายามจะสร้างคาแรคเตอร์ให้ตัวเองเป็นเพศที่สาม แต่บุคลิกของไบรอัน โมลโก คือการไว้เนื้อไว้ตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใครง่ายๆ
  Pure Morning คือความเท่ที่เราสัมผัสได้ทันทีเมื่อเริ่มฟังอัลบั้มนี้ “A friend in need’s a friend indeed, A friend with weed is better” ประโยคเด็ดที่กล่าวว่า “เพื่อนยามยากย่อมเป็นเพื่อนแท้ แต่เพื่อนที่มากับ xxx ล่ะ? มันดีกว่าอยู่แล้ว”
  และเพลงอื่นๆ ที่แทรกอารมณ์เกรี้ยวกราดที่เราจะได้ยินตลอดทั้งอัลบั้ม การเป็นตัวแทนความแสบสันแห่งยุค 90 การเขียนขอบตาดำ แฟชั่นไร้เพศเป็นสิ่งที่ทำให้ Without You I’m Nothing เป็นสัญลักษณ์แห่งการหลอกล่อให้เราจมดิ่งไปตามความหมายของชื่อวง ถึงแม้การกลับมาหลายๆครั้งของเขาจะทำให้เรารู้สึกไม่ประทับใจนัก แต่เราคงไม่ใจร้ายจนเกินไปที่จะไม่พูดถึงอัลบั้มนี้ ที่ยังคงความคลาสสิกตลอดกาล