ทำไมคุณถึงตัดสินใจลงรับสมัครเลือกตั้งนายกสมาคมฯในครั้งนี้
  ผมคิดว่ามันถึงเวลาที่สมาคมฯ น่าจะมีความเปลี่ยนแปลงบ้างแล้ว เปลี่ยนแปลงทั้งวิธีการทำงานและการพัฒนาให้ขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง ผมคิดว่าด้วยอายุประมาณผม สามารถสื่อสารกับสถาปนิกได้ทุกระดับ ทั้งที่เด็กกว่า ทั้งที่อายุเท่ากัน หรือแม้แต่รุ่นพี่ๆ ผู้ใหญ่ และผมคิดว่าด้วยโพสิชั่นและความเป็นตัวของผม นั้นสามารถทำงานร่วมกับหน่วยงานต่างๆ เช่นสภาฯ หรือสมาคมวิชาชีพอื่นๆ ซึ่งผมก็มีความสัมพันธ์อันดี ผมคิดว่าด้วยสิ่งที่ผมมีมันทำให้สมาคมสถาปนิกน่าจะทำงานร่วมกับส่วนอื่นๆ หรือเป็นศูนย์กลางของบางอย่างได้ ก็เลยเกิดความคิดว่าเราน่าจะมีศักยภาพพอที่จะทำงานให้สมาคมสถาปนิกฯ มีทิศทางใหม่ๆ ไปอีกระดับหนึ่งได้

นโยบายของคุณแตกต่างจากคนอื่นอย่างไร
  ผมมีนโยบายหลักอยู่ 4 ข้อ ข้อที่หนึ่งได้แก่ การทำให้คนในวงการสถาปนิกมีความภาคภูมิใจในวิชาชีพของตัวเอง อันนี้เป็นข้อที่สำคัญที่สุดเพราะสถาปนิกไม่ใช่มีแค่ดีไซเนอร์อย่างเดียว แต่มันรวมถึงฝ่ายตรวจงาน โปรดัคชั่น คนออกแบบ ล้วนเป็นสถาปนิกทั้งหมด แม้กระทั่งดราฟต์แมน คนทั่วไปจะเข้าใจว่าคนออกแบบบ้านเป็นสถาปนิกอย่างเดียว ถ้าสมาคมสามารถทำให้สถาปนิกแต่ละคน ในแต่ละกลุ่มภูมิใจในหน้าที่ได้ มันก็น่าจะเป็นการยกระดับไปอีกขั้นหนึ่ง ผมคิดว่าตรงนี้ถ้าเราออกแบบโครงสร้างดีๆ มีโอกาสให้สถาปนิกแต่ละคนทำงานที่เขาภาคภูมิใจได้มันก็มีโอกาสที่ทำให้วงการสถาปนิกช่วยขยับประเทศได้อีกระดับหนึ่งเช่นกัน ผมคิดว่าสมาคมต้องยกเรื่องนี้มาให้ความสำคัญ ทำได้หรือไม่ได้ ได้ตอนไหนก็อีกเรื่อง แต่มันเป็นเรื่องที่เราต้องหยิบยกขึ้นมา แต่ผมคิดว่าผมสามารถทำได้ มีความเป็นไปได้สูง

  นโยบายข้อที่สามคือการสร้างหน่วยงานที่ช่วยแก้ไขปัญหาให้สถาปนิก ผมว่าสถาปนิกทุกคนที่ทำงานน่าจะเจอปัญหานี้เหมือนกันหมด นั่นคือไม่รู้กฎหมาย ไม่รู้ว่าควรจะจดทะเบียนบริษัทยังไง ไม่รู้ว่าเมื่อออกไปทำงานนอกประเทศแล้วจะเซ็นสัญญาในลักษณะไหนที่จะไม่ทำให้เราเจ็บตัวกลับมา ไม่เสียเปรียบเขา ผมว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องรู้เป็นพื้นฐานสำหรับสถาปนิก ซึ่งจริงๆ ในปัจจุบันสมาคมฯ ก็พยายามทำอยู่แล้วนะ มีเว็บไซต์ให้อ่าน แต่ผมว่ามันต้องไปอีกขั้นหนึ่งเลย นั่นคือมีหน่วยงานที่สถาปนิกทุกคนเดินเข้ามาขอคำปรึกษา มีคนคอยให้คำปรึกษาได้ หรือแม้แต่ใครที่จะถูกฟ้องร้องจากหน่วยงานองค์กรไหน ก็สามารถมาขอความช่วยเหลือได้ ข้อนี้ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่สมาคมควรสนับสนุนให้สมาชิกได้รับคำแนะนำที่ถูกต้องไปด้วย และทำให้สมาชิกก็อยากเป็นส่วนหนึ่งของสมาคม แต่ปัจจุบันนี้หลายคนยังคิดว่าเป็นสมาชิกเพียงเพื่อไปฟังเลคเชอร์อย่างเดียว มันก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไรมากนัก

ดูเหมือนคุณมีความพยายามต้องการในการประสานสถาปนิกจากสถาบันต่างๆให้รวมกันเป็นสมาคมในวิชาชีพเดียวกัน โดยไม่มีการแบ่งแยกเป็นสถาบัน
  ถ้าคุณเชื่อว่าสถาปนิกมันแบ่งสถาบันจริงๆ ก็แปลว่ามันมีจริงๆ ส่วนตัวผมไม่เคยเห็นว่าสถาบันต่างๆ จะมีส่วนกีดกั้นการทำงานของสถาปนิก ประเด็นนี้ไม่ใช่คำถามของผมเลย ผมคิดว่าถ้าจะแบ่งเป็นสถาบันมันก็เกิดขึ้นแค่ตอนเรียนในมหาวิทยาลัยต่างๆ ที่เปิดสอนสถาปัตยกรรมเท่านั้น แต่พอจบออกมาทำงานแล้วมันก็เท่าเทียมกันทั้งนั้น น้องๆ ก็อาจจะเก่งกว่าพี่ๆ ก็ได้ พี่ๆ ก็ต้องพยายามมากขึ้นไปอีก มันเป็นการแบ่งด้วยเจเนอเรชั่นมากกว่าการแบ่งเป็นสถาบัน ผมไม่เชื่อเรื่องนั้น มันก็มีจริงๆ แหละเส้นที่เขาเอามาแบ่งกันด้วยสถาบัน แต่มันเอามาเพื่อตีกัน แต่ถ้าเราเชื่อว่าพอทำงานแล้วมันไม่หรอกสถาบัน ผมคิดว่ามันจะทำให้เราพัฒนาได้เร็วขึ้น กว้างขึ้น และแบ่งปันถ่ายทอดความรู้กันและกันได้ง่ายขึ้น ถ้าเราไม่แบ่งแยกกัน A49 เคยได้อะไรมา เราก็ไม่หวงที่จะแบ่งปันความรู้ให้น้องๆ เพื่อนๆ ซึ่งเราก็ไม่ได้รู้ทุกเรื่องหรอกแต่นั่นเราก็แบ่งปันกันในฐานะเพื่อน แต่ถ้าสมาคมมีการแบ่งปันความรู้แบบนี้มันก็ช่วยพัฒนาสถาปนิกทุกคนได้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว เราหาคนที่รู้แง่มุมต่างๆ เช่นการอนุรักษ์ การทำงานบนอาคารเก่า เราก็หาคนที่รู้เรื่องแบบนี้มาส่งมอบกันได้

คิดว่าจะทำยังไงให้เกิดการร่วมมือกันระหว่างสถาปนิกรุ่นใหม่กับรุ่นเก่ามากขึ้น
  ผมคิดว่าถ้าคนที่เป็นหัวหน้า เขามีความยืดหยุ่น รับฟังความเห็นทุกคน สื่อสารได้อย่างเข้าใจกัน มันก็จะทำให้เกิดการประสานกัน ผมหมายถึงว่าใครก็ได้นะ ไม่จำเป็นต้องเป็นผมก็ได้ ที่ทำแบบนี้ได้ มีสามส่วนนี้ชัดเจนก็จะทำให้สถาปนิกทุกคนอยากวิ่งเข้ามา ถามว่าในแต่ละองค์กร ไม่ว่าจะเป็นสมาคมฯ สภา สมาคมวิชาชีพอื่นๆ หรือแม้แต่องค์กรของรัฐ ถ้าสื่อสารที่ดีไม่แบ่งส่วน แยกเขาแยกเรา มีการสื่อสารกันประจำปีละ 2-3 ครั้ง สร้างให้เกิดอีเวนต์ร่วมกันได้จริงๆ ผมว่าเชิญเขา เขาก็มาไม่มีใครปฏิเสธหรอก เพียงแค่มันยังไม้เกิดเหตุการณ์นั้น ต่างคนก็เลยต่างทำ ต่างคนก็ยุ่ง เพราะฉะนั้นคนที่จะทำให้ทุกคนมาร่วมกันได้ก็ต้องมีพาวเวอร์ มีความทุ่มเท มีสัมพันธภาพที่เหมาะสม มันถึงจะเกิดเหตุการณ์เหล่านี้ได้ ผมเรียนจบมา 20-30 ปีแล้วมั้ง ผมก็ยังไม่เห็นว่ามันจะเกิดขึ้น วันนี้ถ้าผมได้ทำผมก็จะทำให้มันเกิดขึ้นเสียที

มีอะไรฝากถึงสถาปนิกผู้มีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้งไหม
  เช็คไปรษณียบัตร เช็คตู้ไปรษณีย์ ศึกษาว่าส่งอย่างไร (หัวเราะ) ถ้าทุกคนได้รับจดหมายก็อยากให้ช่วยกันส่ง เลือกใครก็ได้ เลือกผมก็ขอบคุณ แต่ทำยังไงก็ได้ให้การออกเสียงครั้งนี้มากกว่า 1,000 คน ที่ผ่านมาเรามีแค่ประมาณพันคน ถ้าวันนี้มีคนส่งมามากๆ ถ้าวันนี้ผมเกิดชนะขึ้นมา ในบรรดาผู้รับสมัคร 7 ท่าน มีหนึ่งคนที่เด็กที่สุดชนะขึ้นมา ผมว่ามันเป็นสัญญาณที่บอกอะไรบางอย่าง มันเล่าอะไรบางอย่างว่าในอนาคตนายกสมาคมสถาปนิกฯ จะเป็นใครก็ได้ วันนี้มันจะเป็นจุดเริ่มต้นการหมุน ผมเชื่อแบบนั้น เลือกเบอร์ 4 ครับ (หัวเราะ)