PHTAA LIVING DESIGN คือสำนักงานออกแบบรุ่นใหม่ที่เกิดจากการรวมตัวของ ดีไซเนอร์สามคน P วิทย์ - พลวิทย์ รัตนธเนศวิไล H พลอย - หฤษฎี ลีละยุวพันธ์ T โต๋ - ธนวรรธน์ ปัจฉิมะศิริ และ AA – and association คือสมาชิกที่มีจริตเข้ากันได้มาอยู่ในบริษัท โดยมีที่มาจากการรับงานเล็กๆ กันสองคนระหว่างวิทย์และพลอย ก่อนชวนโต๋ที่เป็นเพื่อนร่วมงานกับพลอยมาตั้งบริษัทเต็มรูปแบบ และสร้างสรรค์ผลงานที่มีการผสมระหว่างดีเอ็นเอของออฟฟิศ และเจ้าของโจทย์ ผ่านเครื่องมือของอินทีเรียและสถาปนิก ออกมาเป็นจุดเชื่อมโยงกันเล็กๆ ระหว่างโครงการ งานที่สร้างชื่อเสียงให้ PHTAA อย่างต่อเนื่องได้แก่ Keaton Tailor, พาวิเลียนในงาน Chiang Mai Design Week, เก้าอี้ Anonymous Chair ในงาน Chiang Mai Design Week, Camp Silom Complex, โชว์รูม Jim Thompson, Rattan Pavilion ในงาน ASA 2019, Blend / Specialty Coffee Bar และ Wondering by Let’s Bake กล่าวได้ว่ามีผลงานการออกแบบหลากหลายขนาด และประเภทซึ่งในโครงการ AUBE จะเป็นผลงานชิ้นแรกที่พวกเขาได้ทำตั้งแต่งานสถาปัตยกรรมจนถึงงานอินทีเรีย อีกทั้งล่าสุดพวกเขายังได้รับรางวัล Finalist Emerging Designer Award 2019 สาขา Interior Design จากเวที Designer of The Year มหาวิทยาลัยศิลปากรอีกด้วย

บริษัทออกแบบสถาปัตยกรรม และอินทีเรียดีไซน์ย่านอารีย์ที่กำลังมีผลงานน่าจับตาในขณะนี้ PHTAA ซึ่งย่อมาจากชื่อของสามดีไซเนอร์รุ่นใหม่ผู้ก่อตั้ง P พลวิทย์ รัตนธเนศวิไล H หฤษฎี ลีละยุวพันธ์ T ธนวรรธน์ ปัจฉิมะศิริ และ AA จาก And Association โดยชื่อดังกล่าวมาจาก การที่ทั้งสามอยากให้งานที่ออกมาถูกสะท้อนความเป็นตัวตนของพวกเขาในทางใดทางหนึ่ง ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ทศวรรษ เราจึงได้ถือโอกาสพูดคุยกับทั้งสามถึงทิศทางงานออกแบบที่ พวกเขาอยากให้เป็น ความใส่ใจในการเลือกเพื่อนร่วมงาน รวมทั้งการทำงานกับเหล่านัก ออกแบบยุคมิลเลนเนียล

ดีเอ็นเอที่สร้างมาจากความใหม่และความเข้ากัน

  “ต้องบอกว่าการเลือกคนที่มีความเข้ากันได้เป็นสิ่งที่ทำให้เกิด PHTAA เพราะจุดเริ่มต้นของเราก่อนจะเลือกน้องๆ เราก็เลือกเพื่อนร่วมงานคือพวกเราสามคนก่อน จริงๆ มันก็เหมือนปกติเวลาดีไซเนอร์รับงานที่ใหญ่มากๆแล้วทำคนเดียวไม่ไหวก็เลยมาทำด้วยกันแล้วทำไปเรื่อยๆมันเวิร์กก็เกิดเป็นบริษัทขึ้นมา ซึ่งพวกเรามีความสนใจที่คล้ายกัน มีบรรยากาศที่ทับซ้อนกันแล้วเกิดเป็นพลังงานดีๆ แล้วไม่ว่าทำอะไรมันก็จะไปด้วยกันได้ ซึ่งเรื่องนี้ไปถึงการที่มีลูกค้าที่ชื่นชอบบรรยากาศของตัวพวกเราด้วย ดีเอ็นเอของเราคือความเด็ก คือเราเลือกน้องทุกคนที่ทำงานที่นี่ด้วยความตั้งใจมาก เรามั่นใจในตัวน้องๆ ไม่ว่าจะเป็นวิธีการทำงาน รสนิยม การพูดคุย ทุกคนที่เรารับมาคือมีความตั้งใจ และซื่อสัตย์ในงานดีไซน์ของตัวเองพอสมควร คือสู้เพื่อความคิดของตัวเองได้ ถึงเราจะแยก โปรเจกท์แต่เวลาเราคุยเสนอไอเดียกันค่อนข้างจะจริงจังมาก เราจะไม่ค่อยปัดตกความคิดคน เช่นว่าเขาเสนอความคิดมาเราจะสนับสนุนความคิดเขาให้ไปต่อแล้วไปได้แค่ไหนก็โอเคเอาเท่าที่ทำได้ ไอเดียหลังระดมความคิดมันก็จะกลมกล่อม ทีนี้มันก็จะมีเรื่องการทำโปรดักชั่นเช่นบางไอเดียอยู่ในภาพสองมิติสามมิติอาจจะไม่สวย แต่พอสร้างจริงแล้วมันสวยมาก เราเลยกลับมาคิดว่าบางทีน้องเขาอาจจะคิดมาดีแล้วแต่ว่าเขาอาจจะหาวิธีการสื่อสารกับเราได้ไม่ดี เราก็จะบอกน้องเสมอว่าเวลาพูดกับเราพูดให้รู้เรื่อง แล้วถ้าเขาสามารถปรับได้ คนเหล่านี้แหละที่จะเป็นดีเอ็นเอของเราในอนาคต”

แรงบันดาลใจใกล้ตัว งานที่ภูมิใจและสไตล์ที่ถูกต่อยอด

  “แรงบันดาลใจของเราในส่วนที่มาจากที่ต่างๆ มันหลากหลายมาก เพราะเราเป็นออฟฟิศที่หลากหลาย แล้วความสนใจทางภาพยนตร์ หรือดนตรี ศิลปะของเรามันก็หลอมรวมมาเป็นตัวเราแต่ละคนอยู่แล้ว ดังนั้นแรงบันดาลใจของเราก็จะมาจากคนรอบๆ ตัวที่สำคัญในชีวิตของเรามากกว่า เพราะถึงจุดนึงแล้วการออกแบบสถาปัตยกรรมนั้นก็คือการออกแบบสถาปัตยกรรม ความชอบส่วนตัวของเราควรจะถูกย่อย และดีไซน์ให้ออกมาตามสเปซอย่างแยบยลมากกว่าจะใส่มาตรงๆ อยู่แล้ว”

  “อีกสไตล์ที่เราแอบเห็นในงานเราเองคือบางครั้งเราจะมีภาคต่อเล็กๆ ของเราเอง เช่น ร้านสูทที่ Concept ของเรามาจากการทอผ้าที่ด้านนอกกับด้านในเป็นคนละลายกัน เราก็เอามาประยุกต์กับแมททีเรียลที่แสดงความต่างของด้านนอกด้านใน ซึ่งเราเอาเทคนิคนี้มาใช้กับอีกงานด้วย ซึ่งถ้าสังเกตก็จะเห็นความเกี่ยวเนื่องกันหรืออาจจะไม่เห็นก็ได้”

การใช้วัสดุที่แตกต่างกับการสร้างพื้นที่เพื่อตอบโจทย์ลูกค้า

  “ถ้าเราเป็นนักวาดภาพประกอบเครื่องมือในการสร้างงานของเราอาจจะเป็นสีชนิดต่างๆ แต่ว่าเราเป็นอินทีเรีย ดีไซเนอร์หรือเป็นสถาปนิกเนี่ยเครื่องมือของเราก็คือการนำวัสดุก่อสร้างมาใช้ยังไงให้งานแต่ละงานเกิดคาแรคเตอร์ในแต่ละงานนั้นนั้น ถ้าสังเกตดีๆ ก็จะเห็นชัดเจนว่าออฟฟิศเรามีการทดลองใช้วัสดุใหม่ๆ อยู่แล้ว แค่เราไม่ได้พูดออกไปเท่านั้นเองเราจะทำในสิ่งที่เราเห็นว่าดีไปเรื่อยๆ โดยไม่บอกจำกัดตัวเองเด็ดขาดว่าทำกับเราจะได้วัสดุใหม่ตลอดเวลา”

What’s Next ของการรักษาคุณภาพงาน และหาบาลานซ์ของชีวิต

  “Next ของ PHTAA คือการรักษาคุณภาพงานดีไซน์ที่เข้มข้นไว้ และทำยังไงให้เราทำงานได้สบายขึ้น เพราะเราก็ต้องอายุมากขึ้นเหมือนกัน อีกอย่างคือการรับคนที่มีดีเอ็นเอแบบเดียวกับเราเข้ามาเพิ่ม เพื่อที่จะขยายขนาดของออฟฟิศเราให้เป็นออฟฟิศขนาดกลางที่ใหญ่กว่านี้หน่อย เพราะมันมีอะไรอีกมากมายที่เราอยากทำแต่ด้วยจำนวนคนในทีมที่เรามีในตอนนี้มันยังไม่พอ ในขณะเดียวกันเราก็อยากรักษาวัฒนธรรมองค์กรของเราให้ได้โดยไม่เสียความเป็นตัวตนของเราไป อีกอย่างที่จะเกิดขึ้นคือ การที่ตอนนี้เราพยายามจะหาวัสดุที่เรามีมาออกแบบให้มันสามารถนำมาใช้จริงได้มากที่สุด”
  “ส่วนสิ่งต่อไปที่เรามองในภาพรวมคือการหาสมดุลให้กับการทำงานและชีวิตของทุกๆ คนอันนี้เป็นสิ่งที่เรายังทำในออฟฟิศเราไม่สำเร็จเหมือนกัน อย่างที่เห็นในหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ว่าสมัยนี้วัยรุ่นหรือคนรุ่นใหม่อาจจะเกิดภาวะเครียดหรือมีแนวโน้มเป็นโรคซึมเศร้าจำนวนมาก โดยอาจเกิดจากความคาดหวังความกดดันตัวเอง การมีภาระต่างๆ ด้วยออฟฟิศเราที่มีคนรุ่นใหม่จำนวนมาก เราก็พยายามช่วยดูแลตรงนี้ คือถ้าทำงานแล้วจะเครียดก็เครียดได้ เศร้าได้ แต่ต้องอยู่ในสังคมให้ได้ และพยายามหาบาลานซ์ในการทำงานกับใช้ชีวิตในสังคมให้มีความสุข”