LOOKING ON EVERYTHING ?
EXPLORE ON EVERYTHING
กับความสร้างสรรค์ผ่านการถ่ายภาพสตรีท
“Playground on Children’s Day” เป็นภาพที่ได้ 3rd Prize การประกวด The Independent Photographer Competition Awards ในธีมการถ่ายภาพ Street Photography ซึ่งภาพนี้เป็นผลงานการถ่ายจาก คุณบอล สกุลชัย สี่กิติกุล ช่างภาพอิสระที่มาร่วมแชร์แอตติจูดกับเรา
ภาพนี้บอกอะไรคุณได้บ้าง?
“Playground on Children’s Day ถ่ายตอนงานวันเด็กปี 2563 ที่หาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ถูกตัดสินโดย Alex Webb และ Rebecca Norris Webb ซึ่งเป็นกรรมการ ภาพนี้เป็นภาพแนวเลเยอร์มีการจัดวางองค์ประกอบภาพให้อารมณ์จะเหมือนภาพเขียนในสมัยก่อน เหมือนภาพจิตรกรรมฝาผนัง มันจะมีการเล่าเรื่องและสื่อสารบางอย่าง มีบริบทต่างๆ อยู่ในภาพ ถ้าจะมองให้เป็นภาพข่าวก็ได้ หรือถ้ามองภาพสตรีทก็ได้เช่นกัน แต่โดยรวม ผมว่ามันสำคัญที่คอนเซ็ปต์มากกว่า”
สมัยเรียนผมจบการศึกษาจากคณะมัณฑนศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากรปี 2538 แล้วมาทำโฆษณาอยู่พักนึง จากนั้นได้ออกมาทำธุรกิจส่วนตัวที่บ้าน จึงเริ่มมีเวลาว่างมากขึ้น เลยได้กลับมาถ่ายรูป แล้วก็มีเพื่อนรุ่นพี่แนะนำให้รู้จักกับเพจภาพถ่ายต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้เราสนใจเรื่องการถ่ายภาพมากขึ้น โดยเฉพาะ Street Photography” คุณบอลเล่าให้เราฟังถึงจุดเริ่มต้นของการหันมาถ่ายภาพแนวสตรีท ที่แม้ว่าจะไม่ได้นำมาประกอบเป็นอาชีพหลัก แต่ก็ยกให้เป็นงานอดิเรกที่เต็มไปด้วยสกิล จนอดเข้าไปดูผลงานภาพอื่นๆ ของเขาไม่ได้
ภาพจาก Instagram หรือจากหลากหลายช่องทางในโซเชียลมีเดียมักเป็นสิ่งที่บ่งบอกสไตล์ ความคิดอ่าน และแอตติจูด ของเจ้าของ Account เช่นเดียวกับของคุณบอล ที่เราได้เห็นถึงมุมมองการถ่ายภาพที่แปลกใหม่ เสียดสีสังคม และมีความสร้างสรรค์ ปนเปอยู่ในภาพ บางภาพก็ทำให้เราได้คิดตามถึงช่วงเวลาการถ่ายว่า การกดชัตเตอร์นี้ช่างเป็นวินาทีที่เหมาะเจาะกับการนำเสนอแก่นความของภาพเสียจริง
“มีหลายแหล่งที่ผมติดตาม และเสพย์ไอเดียอยู่บ่อยครั้งอย่างเพจ Street Photo Thailand ซึ่งก็ทำให้ได้เห็นมุมมองใหม่ในการถ่ายภาพมากขึ้น รวมทั้งผมจะชอบศึกษา ดูงานของทางต่างประเทศ เช่น กลุ่ม Magnum Photos ที่แต่ละภาพมันดูจะคาบเกี่ยวระหว่างภาพข่าวกับภาพสตรีท แต่ก็ทำให้เราชื่นชอบในการถ่ายภาพสตรีทที่มันเป็นความไม่เซ็ตแต่ครีเอทีพ ซึ่งนั่นคือความสนุกในการถ่ายภาพแนวนี้”
“Steve Mccurry, Nikos Economopoulos, Harry Gruyaert, Richard kalvar, Gueorgui Pinkhassov เป็นช่างภาพที่นับว่าเป็นไอดอลของผม โดดเด่นและแตกต่างกันไปหลายด้าน ทั้งเรื่องคอนเซ็ปต์ภาพ การวางแสงเงา สไตล์การถ่ายภาพ การสอดแทรกบริบทต่างๆ หรือการถ่ายภาพเหตุการณ์ที่ทำให้ภาพมีคุณค่า รวมถึงบางผลงานก็เป็นภาพสำคัญที่บันทึกประวัติศาสตร์โลก”
การศึกษาเรียนรู้คือปัจจัยสำคัญในการต่อยอดสกิลให้ไปสู่จุดที่เผยแพร่ได้ต่อสายตาสาธารณชน จากความชอบที่ทำให้การถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกเล็กๆ เริ่มขยายสเกลใหญ่ขึ้นจากการเริ่มติดตามช่างภาพชื่อดังในระดับสากล และนำไปสู่การประกวดถ่ายภาพ และสร้างผลงานการถ่ายอีกเรื่อยๆ โดยนอกจากช่างภาพอิสระที่ระบุแล้ว ยังมีเรื่องของการกำกับภาพที่เขาสนใจด้วยเช่นกัน โดยมี Gordon Willis ผู้กำกับภาพ Godfather, Roger Deakins ผู้กำกับภาพ Sicario และ Robby Muller ผู้กำกับภาพ Paris, Texas เป็นกรณีศึกษาที่เสริมสกิลการถ่ายภาพของเขาให้แกร่งขึ้นอีก
ภาพถ่ายของม้า ที่สีจัดจ้าน และดูมีเรื่องราว ถูกนำมาขึ้นบนหน้าปกของ Photo Book ของเขา ที่ได้รางวัล BOOK&FANZINE 2020 จาก ISPF หรือ Italian Street Photo Festival “หนังสือเล่มนี้ เป็นความตั้งใจรวบรวมผลงานภาพถ่ายสตรีทตั้งแต่ปี 2010-2019 พิมพ์จำนวนจำกัด โดยแต่ละหน้าไม่ได้เรียงปี แต่เป็นการนำภาพมาร้อยเรียงเพื่อให้เกิดความต่อเนื่องเชื่อมโยงกันบางอย่างในแต่ละรูป เพื่อความสนุกในการเปิด” น่าจะเป็นสิ่งการันตีว่าผลงานของเขานั้น Touch ในด้านใดด้านหนึ่งของการถ่ายภาพ และทำให้หลายคนรอชมผลงานต่อๆ ไปของเขาอีกด้วยในอนาคต
ติดตามผลงานจากเขาได้อีกที่
https://www.flickr.com/photos/sakulchai
https://www.instagram.com/sakulchai_sikitikul/
สกุลชัย สี่กิติกุล กับความสร้างสรรค์ผ่านการถ่ายภาพสตรีท
/
แค่ได้อ่านชื่อ ก็เชื่อว่าคิ้วของทุกคนคงต้องผูกกันเป็นปมด้วยความสงสัยแล้วว่า ‘บะหมี่ถ้วย ใช้ชื่อนี่เป็นชื่อศิลปินจริงดิ’, ‘มาทำเพลงเอาตลกหรือเปล่าเนี่ย’ บอกไว้ก่อนเลยว่า ไม่ ไม่ตลกเลย เพราะชีวิตที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังผลงานเพลงของ Cupnoodle หรือ “ซาช่า โจสท์” นั้น เต็มไปด้วยความพยายาม ความตั้งใจ จนบางครั้งก็ต้องยอมเสียสละบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้ได้ไขว่คว้าความฝันวัยเด็กในการเป็นศิลปิน ที่ในช่วงหลายสิบปีที่ผ่านนั้น เธอแทบจะผ่านประสบการณ์การลงมือทำมาหมดทุกอย่างแล้วเพื่อเข้าใกล้วงการดนตรีให้ได้มากที่สุด (ซึ่งเยอะจนเราเชื่อว่าคงเขียนเล่าได้ไม่ครบ) แต่แม้จะมุ่งมั่นออกตัววิ่งบนเส้นทางนี้ไปด้วยความรวดเร็วมากเท่าไหร่ ซาช่า ที่ ณ ตอนนั้นใช้ชีวิตอยู่ที่ลอนดอน ก็ยังคงไม่เห็นเส้นชัยของตัวเองสักที
/
ทันทีที่ Key Visual สถาปนิก’ 68 เผยแพร่ออกมา บทสนทนาปลุกสัญชาตญาณนักสืบในตัวทุกคนพร้อมใจกันทำงานแบบ Autopilot และระหว่างที่ตามหาเฉลยกันจริงจัง ทุกคนเริ่มหันมาตั้งคำถามต่อว่า Art Toys เกี่ยวข้องกับธีมงานอย่างไร รู้ตัวอีกทีวงสนทนาก็กระเพื่อมขยายกว้างขึ้น ส่งสัญญาณชัดว่า Key Visual ปีนี้เปิดฉากมาแบบสนุกเอาเรื่อง โดนเส้นกันสุดๆ
/
วัลลภ รุ่งกำจัด หรือ อุ้ม นักแสดงที่เชื่อมโยงความเป็นมนุษย์กับโลกของภาพยนตร์ ผ่านการสร้างชีวิตให้ตัวละครต่าง ๆ ได้ออกมาโลดแล่นแสดงความรู้สึกทางอารมณ์ให้กับผู้ชม แม้เขาจะไม่ได้เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงในวงกว้างเทียบเท่ากับนักแสดงกระแสหลัก แต่ในเวทีระดับโลก “อุ้ม” ได้พิสูจน์ตัวเองกับการเป็นนักแสดงที่มีความสามารถที่ยอมทุ่มเทหลาย ๆ สิ่ง ให้กับงานศิลปะด้านการแสดงในภาพยนตร์เรื่องต่าง ๆ เหล่านี้อย่างสุดตัว
/
คงปฏิเสธไม่ได้ว่าก่อนหน้านี้เราได้รู้จักกับเธอคนนี้ในชื่อของ พัด หรือที่ชอบเรียกติดปากกันว่า พัด ZWEED N’ ROLL เจ้าของเสียงทุ้มมีเสน่ห์ นักร้องและนักแต่งเพลงที่ฝากผลงานเพลงเศร้าเอาไว้ในวงการมากมาย อาทิ ช่วงเวลา, Diary, อาจเป็นฉัน และอีกมากมาย ไม่มีอะไรแน่นอนแม้กระทั่งตัวเราเอง ช่วงเวลาจึงได้พัดพาให้เรามาทำความรู้จักกับ “MAMIO” ในฐานะศิลปินใหม่จากค่าย Warner Music Thailand ซึ่งเป็นอีกตัวตนหนึ่งของคุณพัดที่ไม่เคยถูกปลดปล่อยออกมาเลยตลอดชีวิตการทำงานในวงการสิบกว่าปีที่ผ่านมา หรือถ้าจะให้ซื่อสัตย์กับตัวเองจริง ๆ ก็อาจจะเป็นทั้งชีวิตที่เกิดมาเลยเสียด้วยซ้ำ
/
Whispers เป็นหนึ่งในวงดนตรีที่สะท้อนการเติบโตของวงการ Hardcore ในประเทศไทยอย่างแท้จริง ตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่เป็นเพียงกลุ่มเพื่อนที่หลงใหลในดนตรี เพราะนอกจากจะเป็นผู้เล่น พวกเขายังเป็นกำลังสำคัญที่คอยผลักดันซีนฮาร์ดคอร์ในบ้านเรามาโดยตลอด ประสบการณ์ที่สั่งสมทำให้เกิดเป็นสไตล์เฉพาะของ Whispers สร้างความแตกต่างและเป็นเอกลักษณ์ จนทำให้พวกเขาก้าวไปสู่เวทีระดับสากล ถึงแม้พวกเขาจะอยู่ใต้ดินของไทย แต่เสียงคำรามของพวกเขาก็ดังไปไกลถึงทวีปยุโรป มาพบกับเส้นทางดนตรีที่เต็มไปด้วยแรงบันดาลใจและการเปลี่ยนแปลง กับวงฮาร์ดคอร์ระดับบท็อปของ Southeast Asia
/
ด้วยลายเส้นที่เป็นเอกลักษณ์และรูปแบบงานสักของเขา ที่เรารู้สึกแปลกประหลาดกว่างานสักอื่น ๆ (แปลกประหลาดในที่นี้คือความหมายในแง่ดีนะ) ก็เลยตัดสินใจส่งข้อความทักไปหา “พี่นัทครับ ผมขอสัมภาษณ์พี่ได้ไหม” “ได้ครับ” สั้น ๆ แต่จบ เรื่องราวทั้งหมดก็เลยเริ่มต้นขึ้นที่ร้าน CAVETOWN.TATTOO แถว ๆ ปิ่นเกล้า ซึ่งพี่นัทเป็นเจ้าของร้านแห่งนี้ บทสนทนาของเราเริ่มกันในช่วงเวลาบ่าย ๆ ของวันพฤหัส พอไปถึงร้านพี่นัทกำลังติดงานสักให้กับลูกค้าอยู่หนึ่งคน พอได้เห็นลายที่เขาสักต้องบอกว่าเท่มาก ๆ มันมีความเป็น Psychedelic บวกกับ Ornamental ผสมผสานกับเทคนิค Dotwork จนกลายเป็นงานศิลปะบนผิวหนังหลังฝ่ามือ เราถึงกับต้องถามคำถามโง่ ๆ กับลูกค้าที่ถูกสักว่า “เจ็บไหม” แน่นอนคำตอบที่ได้คือ “โคตรเจ็บ” เพราะจุดที่สักคือหลังฝ่ามือ ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งจุดที่หลายคนร่ำลือกันว่าโคตรเจ็บ ระหว่างที่รอพี่นัทไปพลาง ๆ น้องแมคช่างภาพที่มีรอยสัก Full Sleeve เต็มแขนขวา ก็เริ่มกดชัตเตอร์กล้องถ่ายรูปเก็บภาพระหว่างที่เขาสักไปด้วย พอสักเสร็จเรียบร้อยก็ปล่อยให้พี่เขาพักผ่อนกินน้ำ ปัสสาวะ (อ่านแยกคำนะอย่าอ่านติดกัน) ก่อนจะพูดคุย แต่เดี๋ยว ! ก่อนจะเริ่มบทสนทนา เราขอเกริ่นให้ฟังซักนิดนึงเกี่ยวกับชายคนนี้ก่อน
We use cookies, localStorage and other technologies (collectively, "cookies") to recognise your browser or device, learn more about your interests, and provide you with essential features and services and for additional purposes. ( see details )